Ebeveynlik araştırmacısı ve yazar Jennifer Breheny Wallace , onları “sağlıklı çabalayanlar olarak yetiştirin” diyor .
Sağlıklı çabalayanlar dirençlidir ve başarılı olmak için kendi kendilerini motive ederler, ancak başarılarının insani olarak değerlerini belirlediğine inanmazlar. Wallace, bunların okulda, sporda ve diğer ders dışı faaliyetlerde aşırı rekabetçi bir ortama itilen günümüz gençlerinin çoğuyla tezat oluşturduğunu ve bu durumun onların kaygı ve depresyon oranlarını artırdığını söylüyor.
Başarılı olmak için giderek artan baskıyla karşı karşıya kalan çocukların “zehirli başarı kültürünün” kurbanları olduğunu söylüyor.
Bu süreçte Wallace, artan rekabet karşısında ebeveynlerin çocuklarının başarısına ilişkin endişelerinin, büyüyen genç ruh sağlığı krizlerinin ardındaki itici güç olduğunu keşfetti.
Ebeveynlerin notlar veya spor kupaları gibi sonuçlarla ilgili endişelerini düzenli olarak dile getirmeleri, çocuklarına potansiyel olarak zararlı bir mesaj gönderiyor: Onlara yalnızca başarılarından dolayı değer veriliyor.
Wallace, bunun yerine sağlıklı çaba gösteren çocukları nasıl yetiştirebileceğinizi söylüyor.
‘Sağlıklı bir çabacı’ nasıl yetiştirilir?
Wallace, “Önemli olmak , özünde olduğunuz kişi için aileniz, arkadaşlarınız ve toplum tarafından değerli olduğunuzu hissetme ve ailenize, okullarınıza, topluluklarınıza anlamlı değer katma konusunda güvenilme fikridir” diyor.
Spesifik olarak Wallace, gençlerin sağlıklı düzeydeki özgüvenleri ile “ebeveynleri için önemli olduklarını, önemli ve kayda değer olduklarını” hissetme arasında bir ilişki bulduğunu söylüyor. Bir ebeveyn olarak uygulamak istediğiniz duygunun bu olduğunu ekliyor.
Harvard’lı çocuk psikoloğu Richard Weissbourd’un yürüttüğü araştırmaya göre çocuklar, doğrudan övgü almak yerine ebeveynleri tarafından tanınıp anlaşılmaktan daha fazla güven alıyorlar. Bu nedenle, çocuklarınızla en sık gündeme getirdiğiniz konuşma konularını değerlendirin. Dengeyi notlardan uzaklaştırıp, çocuğunuza en çok neşe getiren hobilere ve ilgi alanlarına doğru kaydırın.
Bazı durumlarda Wallace, kendilerinin önemli olduğuna inanan (ebeveynleri onlara bunu düzenli olarak söylerdi) ama dış dünyadan onların katkılarının önemli olduğuna dair pek fazla kanıt bulunmayan gençlerle karşılaştı.
Bu sorunu çözmek için çocuğunuzu kendi topluluğunda gönüllü olmaya teşvik edebilirsiniz; örneğin: üniversite özgeçmişini desteklemek için değil, becerilerini ve ilgi alanlarını başkalarının hizmetinde kullanarak onlara güven artışı sağlar.
Wallace, “Güçlü yönlerini bilmek, hangi konuda iyi olduklarını bilmek ve bu güçlü yönlerini zayıf yönlerinin üstesinden gelmek için kullanmalarına yardımcı olmak” diyor. “Ayrıca evde, okulda ve daha geniş bir toplumda etki yaratmak için bu güçlü yönlerin nasıl kullanılacağı.”
